Historie

Geschiedenis H.S.V. Celeritas van 1907 tot Heden: De oprichting (Bron: zie ook www.dehaagsevoetbalhistorie.nl)

Het ontstaan van de Hsv Celeritas In het jaar 1906 telde de drie voetbalverenigingen Victoria, Hercules en H.D.S. nog slechts een beperkt aantal leden en waren de bestaansmogelijkheden voor deze drie clubs zeer kwetsbaar. Na diverse gesprekken onderling besloten de leden van Victoria, Hercules en H.D.S. op 9 mei 1907 als één club verder te gaan en fuseerde hiermee tot de nieuwe voetbalvereniging Sparta, de voorloper van Hsv Celeritas. Voetbal was in het begin van de vorige eeuw zeker nog geen sport voor de gewone man. De sport werd voornamelijk door de betere stand beoefend. Clubs hadden weinig leden, daardoor was deze fusie een verstandig besluit. De bijeenkomst was een initiatief van de heren J. J. M. Mattheijer, W. G. Oudijk en J. Bongers (hier v.l.n.r. op de foto van 50 jaar later).
De heren Mattheijer, Oudijk en Bongers waren lid van de voetbalvereniging Victoria, dat al in maart 1904 was opgericht. Hoewel het gebruikelijk is bij fusies de oprichtingsdatum te nemen van de oudste vereniging, ging men in dit geval aan dit gebruik voorbij. De oprichtingsdatum van Sparta werd dus 9 mei 1907.
Voor het clubkostuum koos men voor een geel-rood verticaal gestreept shirt en een zwarte broek. Over de kleur van de kousen werd nog niet gepraat. Een ieder speelde waarschijnlijk in de kousen die hij op dat moment bezat.
Als terrein om te voetballen werd gekozen voor een stuk bouwland achter de Stadhouderslaan, waar nu het Frederik Hendrikplein ligt. Dit terrein was bijzonder goed en altijd bespeelbaar. Hoewel er nimmer huur werd betaald, of toestemming was verkregen dit terrein te gebruiken (in feite was de eigenaar de nieuwe fusieclub nog niet eens bekend), beschouwden de Spartanen dit veld als hun eigendom en geen enkele andere vereniging betwistte hen dat.

Seizoen 1907-1908 Geleidelijk werd het elftal van Sparta steeds sterker en was het door de andere, laten we zeggen “wilde clubs” niet meer te verslaan. Tijdens de Paasdagen van 1908 hield Sparta haar eerste toernooi. Onder de deelnemers bevonden zich ADO en Delfia (het huidige DHC). De wedstrijden waren zeer spannend en trokken veel belangstelling. Door beide clubs te kloppen bevestigde Sparta haar goede reputatie.

Seizoen 1908-1909 Toen ADO in de toenmalige Haagsche Voetbal Bond ging spelen wilde Sparta natuurlijk niet achterblijven en volgde dit voorbeeld. Na toetreding tot de H.V.B. was er echter wel een echt veld nodig. Sparta slaagde erin om een stuk land te huren bij de boerderij Daal en Berg van boer Pex (aan het eind van de tegenwoordige Savornin Lohmanlaan). Dit terrein lag ver van de bewoonde wereld, ruim anderhalf uur van de stad gelegen. Alles ging in die tijd namelijk nog te voet en een enkeling had een fiets, ander vervoer was er namelijk nog niet. Als kleedtent kreeg Sparta van boer Pex een oude schuur toegewezen waarin veel oude rommel te vinden was.
Het ledenaantal van Sparta groeide gestaag waardoor de club in het seizoen 1908-1909 met twee elftallen aan de competitie kon deelnemen. Het kostuum werd dit seizoen wel gewijzigd, men ging nu geheel in het zwart voetballen met een groen schildje op de linkerborst van het shirt.
In het eerste jaar dat Sparta aan de competitie deelnam, en wel in de 3e Klasse van de HVB, werd de club meteen ongeslagen kampioen. Dit kampioenschap werd echter door de secretaris van de HVB geannuleerd omdat er iets was gebeurd wat niet door de beugel kon. Door een verandering in een wedstrijdformulier, en daardoor misleiding van de toenmalige secretaris, ging dit fraai behaalde kampioenschap niet door. De zwaarste straf was echter de schorsing van de gehele vereniging tot 1 september 1909. Een slecht begin dus voor de club, want tot die datum mocht er niet meer in Den Haag gespeeld worden.
Om de vereniging bijeen te houden, besloot men wedstrijden in Rotterdam te gaan voetballen, dat kon toen nog in die tijd. Er werd o.a. tegen de Rotterdamse voetbalvereniging Celeritas gevoetbald. Het Haagse Sparta won met maar liefst 7-1 en na deze grote nederlaag besloot het Rotterdamse Celeritas het bijltje er bij neer te leggen en zich op te heffen. Het Haagse Sparta besloot toen in juni 2009 de naam Celeritas (wat in het Latijns snelheid betekent) over te nemen. Tevens werd er besloten om wederom van clubkleuren te veranderen. De Hsv Celeritas ging vanaf heden voetballen in een rood-geel verticaal gestreept shirt met zwarte broek.

De oudste foto van de Hsv Celeritas dateert uit het jaar 1909. Drie jongelui, v.l.n.r. G. Nederpelt, J.M. Mattheijer en W.G. Oudijk, waren zo trots op hun nieuwe kostuum dat zij besloten om naar een fotostudio te gaan om zich te laten fotograferen. Vele jongelui liepen destijds op klompen. Het bezit van voetbalschoenen was het neusje van de zalm en slechts voor de “uitverkorenen” weggelegd.

Veel wedstrijden tegen Rotterdamse verenigingen werden tot een goed einde gebracht en zelfs werd een 8-weekstoernooi gewonnen, georganiseerd door Hillesluis op het Afrikaanderplein. De eerste prijs kreeg Celeritas echter niet mee, omdat de medeorganisator (een ijsventer) vond dat die Hagenaars te weinig ijs hadden gegeten om zo’n mooie prijs mee te mogen nemen. Het doel van Celeritas was echter bereikt : de club was bijeen gebleven, ondanks de zware beproeving.

Seizoen 1909-1910 Als pleister op de wonde deelde de HVB Celeritas in seizoen 1909-1910 in de 2e Klasse in. Met vlag en wimpel werd Hsv Celeritas dit seizoen kampioen en promoveerde hiermee naar de 1e Klasse van de HVB.(Haagse Voetbal Bond)

Seizoen 1910-1911 Ondertussen zagen we een enorme groei van voetbalverenigingen. Bekende tegenstanders voor Hsv Celeritas waren in die tijd: RVV, UNI, ADO, DHC, HBS 3 en Quick 3. Hoewel het eerste elftal van Celeritas kanshebber was op het kampioenschap, lukte dit op het nippertje niet. In vriendschappelijke wedstrijden vestigde de Hsv Celeritas wel haar goede naam. Zo behaalde men bijvoorbeeld op 21 mei 1911 de finale van het UNI-toernooi. Na een zeer goede en vooral spannende finale verloor Celeritas met 4-3 van de v.v. Poseidon.

Seizoen 1911-1912 Het vlaggenschip van Celeritas werd ook in het seizoen 1911-1912 net geen kampioen. Wel bracht het eerste elftal het tot de finale van de “Haagsche Zilveren Beker”, populair genoemd, de H.V.B.beker. Tegenstander in deze halve finale was 2e Klasser VCS. De Hsv Celeritas verloor zeer teleurstellend deze finale met 1-0 en als gevolg hiervan besloten maar liefst een zevental prominente spelers de vereniging te verlaten.

Seizoen 1912-1913 Door het verlies van zeven spelers speelde het eerste elftal in het seizoen 1912-1913 geen hoofdrol in de competitie. Ondertussen speelde er in Rotterdam alweer een paar jaar een nieuwe voetbalvereniging met de naam Celeritas. Toen het Rotterdamse Celeritas in het seizoen 1911-1912 kampioen werd en hierdoor promoveerde naar de N.V.B. (Nederlandse Voetbal Bond) moest men van naam veranderen. Immers, in Den Haag bestond er al een voetbalclub met de naam Celeritas dus op last van de N.V.B. moest deze Rotterdamse club haar naam veranderen.De Rotterdamse voetbalvereniging veranderde haar naam in Feijenoord, u weet wel de club die ooit in 1970 de Europa Cup 1 won en wereldkampioen werd!

Seizoen 1913-1914 Was de Hsv Celeritas net de tegenslag van de zeven vertrokken spelers weer een beetje te boven, kreeg de club wederom een enorme domper te verwerken. Geheel onverwacht kreeg men de mededeling dat het veld van boer Pex onmiddellijk moest worden verlaten omdat dit stuk grond werd omgezet in een aardappelland. Celeritas kon tijdelijk verhuizen naar een terrein achter HBS op Valkenbos, doch speelde men hier slechts één wedstrijd omdat deze locatie volop werd gebruikt voor vriendschappelijke wedstrijden.

Seizoen 1914-1915 In de zomer van 1914 kreeg de Hsv Celeritas een nieuw terrein in de Westduinen, de zo genaamde oude Bondsvelden, waar o.a. BMT en TOGO speelden. De vereniging groeit intussen gestaag. In het seizoen 1914-1915 konden er al 5 elftallen aan de competitie gaan deelnemen. Evenwel brak in het jaar 2014 de Eerste Wereldoorlog uit en moesten vele spelers in militaire dienst. De N.V.B. besloot daarom een noodcompetitie te gaan spelen waardoor er geen promotie of degradatie mogelijk was.

Seizoen 1915-1916 I.v.m. de Eerste Wereldoorlog vond er ook in het seizoen 1915-1916 een noodcompetitie plaats.

Seizoen 1916-1917 In het seizoen 1916-1917 ging men weer over tot een normale competitie en hieraan werd door de Hsv Celeritas deelgenomen met 4 elftallen. Het resultaat was bevredigend! Hoewel er geen kampioenen te noteren vielen, kon Celeritas toch een succes boeken door het winnen van deHVBbeker. Zoals gezegd, er vielen dit seizoen geen kampioenschappen te vieren bij Celeritas maar toch kreeg het eerste elftal de mogelijkheid om te promoveren naar de landelijke N.V.B.(Nederlandse Voetbal
Bond omdat kampioen HBS 3 niet kon promoveren. Echter omdat de oorlog nog steeds voortduurde en ook de financiële toestand bij de Hsv Celeritas te wensen overliet werd er, in overleg met de N.V.B, besloten om deze promotie uit te stellen.
Het 10-jarig bestaan van de Hsv Celeritas werd, i.v.m. de oorlog en armoede, in besloten kring herdacht. Het eerste- en tweede-elftal speelden een jubileumwedstrijd tegen het sterke UDI uit Rotterdam.

Seizoen 1917-1918 En toen brak het seizoen 1917-1918 aan! Dit seizoen werd één van de mooiste seizoenen uit de historie van de Hsv Celeritas want zowel het 1e-, 2e-, 3e- als 4e-elftal werden kampioen. Tevens wist het eerste elftal ook nog algeheel kampioen van de H.V.B. te worden en werd er voor de tweede achtereenvolgende maal de HVB-beker gewonnen. Deze prestatie had nog geen enkele andere club geëvenaard.

Het elftal, dat in 1918 promotie naar de grote voetbalbond wist te behalen, op het terrein in de Westduinen. Achterste rij v.l.n.r: A. Montvoort, Eef Hoos, C. Blom, B. Hagen, A. Vogel, A. de Rouville en Jan Bongers (één van de oprichters van Celeritas). Zittend en knielend v.l.n.r: Jan Hillenaar, Jaap van Tilburg, Piet Puck met Puck junior, H. van der Burg, Cor van Wijngaarde en Chris Triep sr.

Seizoen 1918-1919 Na het zo succesvolle seizoen 1917-1918 werd dan nu wel besloten om tot de N.V.B. toe te treden. Het vlaggenschip van Celeritas werd ingedeeld in de 3e Klasse (laagste Klasse) van de NVB, met als tegenstanders o.a. ADO en Graaf Willlem II.

Celeritas 1 met aanhang, omstreeks 1920, op het terrein in de Westduinen.

In 1923 verhuist Celeritas naar een speelveld in het Zuiderpark achter ADO. Andere verenigingen aldaar waren : RVC, de Ooievaars, VCS, HDV en SVC. 26 jaar lang zal Celeritas hier verblijven.
In het seizoen 1926/1927 wordt voor het eerst met een elftal aan de adspiranten(junioren) competitie deelgenomen. Resultaat 0 punten uit 16 wedstrijden.
Aanvankelijk is de toeloop niet zo groot, doch dit wordt langzaam beter, terwijl de resultaten ook beter worden. Voor de verhuizing naar de Leyweg werd in het Zuiderpark met 4 a 5 elftallen aan de competitie meegedaan.

Het eerste elftal degradeert in 1926 naar de intussen ingevoerde 4e klasse, promoveert daaruit in 1931 om in 1938 weer naar de 4e klasse te degraderen. In die klasse blijft men spelen tot 1955.

In 1942 werd door voorzitter Kees Boersma op eigen houtje een pupillencompetitie gestart met naast Celeritas nog 7 clubs. Toen het aantal clubs later toenam kwam de voetbalbond in verzet en verbood het pupillenvoetbal. Pas in 1949 ging een officiële competitie van start. Kees Boersma werd toen competitieleider.

Celeritas had een grote aanhang. Voor het vervoer naar de uitwedstrijd in januari 1949 tegen Gouderak waren zelfs 6 bussen nodig. Ze staan hier opgesteld in de Kaapstraat.

Naar de Leyweg Na de oorlog groeit de vereniging in het Zuiderpark uit zijn jasje. Er wordt gezocht naar nieuwe mogelijkheden en er wordt een terrein gevonden aan de Leyweg, hoek Noordweg in Wateringen , “in the middle of nowhere”, tussen de weilanden en de kassen. Hier kunnen 3 velden worden uitgezet en zal een echte kantine worden neergezet. Om een en ander te bekostigen wordt een tienjarige renteloze lening uitgeschreven. Met de aanleg van de terreinen wordt in maart 1948 begonnen en op 1 juni 1949 wordt voor het clubgebouw de eerste steen gelegd door de burgemeester van Wateringen. De bouw van het clubhuis wordt grotendeels door eigen leden gedaan. Op 28 augustus 1949 worden de eerste wedstrijden gespeeld. Kleedkamers waren echter nog niet klaar. Een vliegtuigcabine en een schaftwagen van een aannemer fungeerden als kleedhok. Op 1 oktober wordt het clubgebouw officieel geopend.

De officiele opening, waarbij een dure glas-in-lood voorstelling zal worden onthuld.

Om definanciële situatie van de vereniging op te krikken wordt in september 1956 met een eigen voetbalpool gestart. Dat kon toen nog, zonder dat de minister ingreep. Het wordt een succes en de zaak gaat nog beter lopen als drie maanden later met andere clubs één grote organisatie wordt gevormd , de “Alcmaria Victrix-pool”. De vreugde is echter van korte duur; eind februari 1957 grijpt de KNVB in, omdat ze nu opeens zelf een toto gaan organiseren, die op 24 maart van start gaat.

Op 25 mei 1957 wordt op grootse wijze het 50-jarig jubileum gevierd met o.a. een feestavond in de grote zaal van het Kurhaus met Lou Bandy, Daan Hooykaas, Willy Alberti, de Pico’s en nog vele andere artiesten.

Twee jaar later, op 3 mei 1959, vindt een drama plaats als inbrekers brand stichten in de kantine. De schade is enorm en gewonnen prijzen gaan in de vlammen verloren. Als de schade hersteld is, wordt besloten om meteen maar tot uitbreiding van het kleedgedeelte over te gaan, omdat het aantal kleedkamers wel erg aan de krappe kant is. In de zomer wordt met man en macht aan de “nieuwbouw”, met vijf kleedkamers en een doucheruimte, gewerkt. Niet alleen Celeritanen, maar ook leden van andere clubs steken de handen uit de mouwen. Vandaag de dag iets dat nauwelijks te geloven is, maar toen de normaalste zaak van de wereld.

In 1962 wordt er langs het eerste veld een staantribune gebouwd, die drie jaar later sneuvelt, als de Leyweg verbreed wordt, waarbij de sloot langs de Leyweg wordt gedempt en er ook nog een stukje van het terrein af gaat. Ook de Noordweg wordt aangepakt, waardoor een groot stuk van het tweede veld verloren gaat. Het tweede veld wordt een kwart slag gedraaid en met het overgebleven stuk van het derde veld en de schapenwei ernaast kan toch nog een derde veld blijven bestaan.
De kantine wordt in 1971 op bescheiden wijze uitgebreid dankzij eigen krachten
In 1982 wordt het 75-jarig bestaan gevierd met o.a. de uitgave van een fraai jubileumboek.

In 1983 vindt een flinke uitbreiding van de kantine plaats. deze keer uitgevoerd door een aannemer. De officiële opening wordt uitgevoerd door wethouder Vink.

Het clubgebouw, zoals het er na de verbouwing in 1983 uitziet.

De kantine van buiten.

Een Celeritas-krantje uit 1986

Op 15 oktober 1995 fungeert het Celeritas-complex eenmalig als landingsbaan. Spelers en toeschouwers bij de wedstrijd Celeritas 1 – DVC 1 zien een zweefvliegtuig rondjes draaien boven het complex. Tenslotte landt het ; gelukkig niet op het 1e veld maar op veld 3, dat op dat moment niet in gebruik is en waar het net voor het hek tot stilstand komt.
In 2002 wordt de accommodatie sterk verbeterd. De sloten worden verbreed, de parkeeraccomodatie wordt vernieuwd, er komt een aansluiting op de riolering en door een stuk grond aan het complex toe te voegen kan een groter derde veld in gebruik worden genomen.
De softbal-afdeling verhuisde naar de hoek van veld 2 bij de Leyweg.
Bij de senioren waren er maximaal vier teams. Het tweede team kwam jarenlang op het hoogste landelijk niveau uit.
Ook door de jeugd (met maximaal vijf teams) werden goede prestaties geleverd. In 1968 werd het team van 13-15 jaar met o.a. Frank Kuyl, kampioen van Nederland.

Honkbal

Om de wedstrijdloze zomerperiode te kunnen overbruggen, richtten veel sportclubs een honkbalafdeling op. Aanvankelijk werd honkbal alleen in Amsterdam en Haarlem gespeeld, ook door topvoetbalclubs als Ajax en Haarlem. Celeritas was in 1939 de eerste vereniging in Zuid-Holland met een honkbalafdeling. Laakkwartier en de hockeyclubs HDM en HHIJC(tegenwoordig KZ) volgden snel. Het Celeritas-bestuur met  voorzitter Kees Boersma en secretaris Gerard Kampen deed ook aan zendingswerk in Rotterdam, wat resultaat had : de huidige topclubs Neptunus en Sparta startten een honkbalafdeling. Honkbal werd aanvankelijk gewoon op voetbalvelden gespeeld, pas begin zestiger jaren werden de eerste echte honkbalvelden in gebruik genomen. Bijna alle clubs waren onderdeel van een voetbalclub, pas later ontstonden er specifieke honkbalclubs. In de Haagse regio kregen  later ook o.a. ADO,VUC,RVC,Cromvliet,Westerkwartier,Te Werve, Wassenaar,Vredenburch en DHBV een honkbalafdeling.

De jeugd speelde gewoon in voetbaluitrusting, de senioren met een echte honkbalbroek en een sweater (zie onderstaande foto’s).

Het pupillenhonkbalteam op 30 april 1962. Zittend v.l.n.r. Marco van de Berg,Pim van Wouw,Bouke Vakkers(later international),Henk Robers,Joop van Hijkoop en Tjalling de Haas. Staand Rene Jansen,Harry Lamme,Rinus Hermans,Rob Vakkers,Ton van der Toorn en Ed Beurze. Op de 3e rij de leiders Erik van der Klaauw en Tycho Huyts.

Het eerste honkbalteam in 1955. Staand v.l.n.r. Sjaak van Doezum,Koos Wijling,Nol Houtkamp(trainer),Henk van Hijkoop,Bob Ruivenkamp,Piet Groeneveld(ook voetbalinternational) en Cees Koppendraaier. Zittend Wim Plas,Piet Schoonen,Wim Mooiman,Wim Poot en Piet Dat

Het eerst honkbalteam speelde aanvankelijk op een gemiddeld niveau. Na promotie naar de 1e (de op één na hoogste) klasse mocht er niet meer op een voetbalveld worden gespeeld en ging het 1e team in 1965 op Escamp spelen. In die tijd werden met echte amateurs (voornamelijk eigen spelers) uitstekende resultaten behaald. Wedstrijden trokken volle tribunes en in 1967 werd bijna de hoofdklasse bereikt. De beslissingswedstrijd tegen HCK(Kinheim) ging echter verloren. In 1970 moest Celeritas vertrekken van Escamp naar het ongezellige Stokroos-veld. Dit was een drama en toen Celeritas in 1971 degradeerde, vertrok men weer snel naar de Leyweg. Op de Leyweg werd men direct weer kampioen en moest men noodgedwongen weer terug naar Stokroos. Na één seizoen Stokroos(1973) kon men gelukkig in 1974 weer terecht op Escamp omdat Storks van Escamp naar Kijkduin was vertrokken. Dit verblijf duurde slechts één jaar, want men degradeerde naar de 2e klasse en ging weer terug naar de Leyweg. In 1979 werd daar een echt honkbalveld in gebruik genomen op de plek waar het softbalveld lag. De softbal-afdeling verhuisde naar de hoek van veld 2 bij de Leyweg.

Bij de senioren waren er maximaal vier teams. Het tweede team kwam jarenlang op het hoogste landelijk niveau uit.

Ook door de jeugd (met maximaal vijf teams) werden  goede prestaties geleverd. In 1968 werd het team van 13-15 jaar met o.a. Frank Kuyl, kampioen van Nederland.

Door de professionalisering van het honkbal in de tachtiger jaren hadden alleen specifieke honkbalclubs nog bestaansrecht. Ook voor Celeritas was dat het geval. Langzamerhand zakte men af naar een laag niveau en bleef er nog maar één team over.  Tenslotte werd de honkbalafdeling in 1999 opgeheven.  De meeste overgebleven honkballers zetten hun sportieve carriere voort bij de softbal-afdeling. In 2009 is er weer begonnen met honkbal, en wel met één pupillenteam.

Softbal

Op 26 juli 1961 werd een afdeling dames-softbal opgericht. Het eerste bestuur bestond uit Astrid Huegen(voorz), Susan Glerum(penn) en Wil Veldink(secr).  De eerste competitiewedstrijden werden in 1962 gespeeld. Al in 1969 promoveerde het eerste team naar de hoogste klasse.  Een echt softbal-veld met verlichting werd aangelegd. Er was toen nog geen zomertijd en hoofdklasse-wedstrijden werden toen nog doordeweeks gespeeld. Het verblijf in de hoofdklasse duurde slechts 2 jaar. In  1971 degradeert men naar de 1e klasse landelijk. In 1973 wordt weer promotie naar de hoofdklasse bevochten, waaruit men na één jaar weer degradeert. In 1976 is er weer een degradatie, nu naar het rayon. In de loop der jaren is het  eerste dames-softbalteam steeds op  een steeds lager niveau gaan spelen. In de glorietijd waren er drie damesteams en één jeugdteam, nu nog maar één senioren team.

Vanaf 1978 werd er ook door één herenteam gesoftbald op recreatief niveau. In 2002 meldt zich een aantal buitenlandse spelers aan, die eerst als tweede en later als eerste team veel succes hebben. In 2008 werd er weer nog slechts één herenteam gespeeld. In 2009 is het met het herensoftbal voorbij. Na 48 jaar is de secretaresse nog steeds Wil (van der Haak-) Veldink !!

Het eerste softbalteam in 1980. Staand v.l.n.r. Ronald Kouwenhoven,Annet van der Oord,Nancy Smink,Laura Hendriks,Monique van Spijk,Lia Wapperom en Janine Brandse. Zittend Christina Toet,Wil van Es,Anita Smink,Lia Nolet en Xandra Lavooi.

Vervolg Voetbal Jeugd

In de jaren vijftig, als met vakantie gaan nog niet zo gebruikelijk is, neemt Celeritas vaak met een groot gezelschap deel aan één van de door de KNVB georganiseerde voetbalkampen.

Vanaf het midden van de vijftiger jaren begon de jeugdafdeling enorm te groeien. Door de grootscheepse bouw in Moerwijk en Morgenstond en de naoorlogse geboortegolf was er een enorm potentieel aan jeugd in de buurt.

Celeritas had een grote aantrekkingskracht op jeugdige voetballers, temeer omdat je er al met 9 jaar mocht voetballen, wat bij andere clubs vaak nog niet mogelijk was. Hier het kaartje uit de ledenadministratie van een zeer bekende voetballer, die hiervan tijdelijk gebruik maakte.

In het seizoen 1964/1965 waren er zelfs 18 juniorenelftallen; alleen ADO had er toen meer. Enkele jaren eerder, in 1959, bereikte de pupillen(D-klasse)afdeling zijn top met 9 elftallen, en daarmee was Celeritas de club, die met de meeste elftallen aan de competitie deelnam. E-, F- en mini-teams waren er in die tijd nog niet. Er was in die tijd nog geen vijfdaagse werkweek, dus ’s morgens spelen kon niet. Alle pupillenwedstrijden hadden een vast aanvangsuur (13.45 uur , vroeger kon niet) en de wedstrijden duurden slechts 2 x 20 minuten. Er was een tekort aan speelvelden, maar er werd een oplossing gevonden door op het 2e veld twee halve velden als speelveld te gebruiken, met kleine doelen op de zijlijnen van het grote veld. Overigens werden in die tijd door pupillen en C-klassers in die tijd ook op hele velden met kleinere(lagere) doelen gespeeld. Dat werd bereikt door aan de lat van elk doel twee halve “pupillenlatten” te hangen. Junioren speelden in die tijd wedstrijden van slechts 2 x 30 minuten.

Omstreeks 1960 had de jeugdafdeling zelfs een eigen maandblad.

Niet alleen de omvang, maar ook de kwaliteit van de jeugdafdeling vloog omhoog. Het eerste juniorenelftal werd in 1963/1964 en 1964/1965 kampioen in de hoogste afdeling van de HVB (A1). Regionale en landelijke competities waren er in die tijd nog niet. Veel spelers kwamen uit in vertegenwoordigende elftallen van de HVB.
Ook worden er jaarlijks grote meerdaagse toernooien georganiseerd en wordt er deelgenomen aan toernooien in de provincie. Beroemd zijn de toernooien bij Varsseveld en Eibergse Boys, waarbij de spelers bij gastgezinnen logeren. Later worden er zelfs reizen naar het buitenland georganiseerd, zoals een trip naar Denemarken in 1970.
Tot 1966 ging het met de jeugdafdeling crescendo met zo rond de 20 elftallen. Maar toen begon de neergang. Van 1966 tot 1976 lag het aantal jeugdelftallen rond de 14, van ’76 tot ’78 rond de 12, van ’78 tot ’80 rond de 10, van ’80 tot ’82 rond de 8. En het aantal liep terug tot 5 in 85/86. In 1986 was de jeugdafdeling op sterven na dood; van ’86 tot ’91 waren er nog maar 2 elftallen. De drie seizoenen hierna had Celeritas helemaal geen jeugd meer.

Van 1994 tot 1999 waren er één of twee elftallen (A- en/of B-klassers) met scholieren van het Johan de Witcollege en van 1997 tot 1999 was er nog een F-team. Daarna waren er weer vijf seizoenen zonder jeugd ; in 2004/2005 was er wel weer een team met A-junioren.

In 2005 maakt de jeugdafdeling een serieuze herstart met een enthousiaste en grote jeugdcommissie. In het eerste seizoen nemen een E-, een F- en een mini-team aan de competitie deel. Het aantal teams neemt daarna geleidelijk toe : voor 2008-2009 zijn 7 teams, waarvan 2 meisjesteams,  voor de competitie ingeschreven.

Dames

In 1972 werd er gestart met damesvoetbal. Er werd gespeeld met maximaal 3 seniorenelftallen en één jeugdteam. Het eerste hoogtepunt was het winnen van de landelijke beker in 1981 door een overwinning op Puck uit Deventer. Het tweede het bereiken van de (landelijke) hoofdklasse in 1991.

Helaas duurde dit verblijf in de hoofdklasse maar één jaar. Na de degradatie ging het snel bergafwaarts. In 1994 was er nog maar één team over en in februari 1995 werd de pijp aan Maarten gegeven. In het seizoen 1997/1998 kwam er nog een jeugdteam, overgenomen uit de erfenis van BTC, onder de naam Celeritas uit.

Bekendste speelsters waren Margret van Dinten en Maryse Baan,die het Nederlands elftal haalden alsmede Sarina Wiegman, later veelvoudig international en nu trainster bij ADO.

Het 1e damesvoetbalelftal omstreeks 1975. Staand v.l.n.r. H. van Leeuwen,C. Koster,S. Dalmeyer,K. Baan,J. Kroon,M. Teunissen,L. Klerks,A. Ratelband,S.Barend en P. Teunissen. Zittend M. Morroy,J. Beurze,D. Koens,E. Berkhof,K.Vols en J. van der Smitte. Liggend M.Kreischer.

Lagere voetbalelftallen

Niet alleen het eerste, maar ook lagere elftallen behalen goede resultaten. In 1954 promoveert Celeritas 3 en in 1955 zelfs Celeritas 4 naar de reserve 3e klasse van de KNVB. Maar dat is te hoog gegrepen ; beide elftallen degraderen in 1956.  In 1960 weet het 3e weer naar de KNVB te promoveren. In 1965 degradeert het opnieuw naar de HVB, maar het keert een jaar later weer terug in de KNVB. Ook wint het elftal in 1966 het HVB-kampioenschap voor reserve-elftallen na een met 5-2 gewonnen finale tegen de zaterdagkampioen Scheveningen 2, gespeeld op het Laakkwartier-veld.

Het tweede elftal speelt van 1956 tot 1965 in de reserve tweede klasse van de KNVB (de op één na hoogste klasse), daarna speelt het nog tot 1979 in de reserve 3e klasse, om in 1982 uit de reserve 4e klasse naar de HVB te degraderen. Pas in 2004 wordt een herstart op een hoger niveau (reserve 3e klasse) gemaakt. Via de nacompetitie wordt direkt promotie naar de reserve 2e klasse bewerkstelligd.
Eind zestiger jaren neemt een Celeritas-elftal enkele seizoenen deel aan een op zaterdagmorgen verspeelde veteranencompetitie, waaraan o.a. DHC en ADO , met oud-profs als de gebroeders Timmermans, deelnemen.
Ook het aantal elftallen loopt langzaam op. Vanaf het eind van de zestiger jaren zijn er lange tijd 12 senioren-elftallen. Vanaf 1980 loopt dit aantal langzamerhand terug en nu zijn er nog zes zondagelftallen over.
In 1986 wordt gestart met een zaterdagafdeling met aanvankelijk 3 elftallen. Het eerste elftal weet in het eerste seizoen gelijk te promoveren. Maar in 1988 eindigt men op een degradatieplaats en wordt deze tak weer opgeheven.
In 2006 wordt weer een poging ondernomen. Het eerste seizoen eindigt het enige zaterdagelftal in de 5e klasse op de laatste plaats. Het tweede seizoen duurt slechts enkele weken. Na twee keer niet opkomen neemt de KNVB het elftal uit de competitie. In het seizoen 2008-2009 speelt het 1e zaterdagelftal in de reserve 4e klasse.
Een elftal van oud-MVO’72 spelers keert halverwege het seizoen 2006/2007 terug naar de Leyweg en gaat op zaterdag in de veteranencompetitie meedoen.

Eerste voetbalelftal Toernooien

In 1955 en in 1976 wordt het toernooi om de Harry de Hartogbeker van de Ooievaars gewonnen.

Van 1989 tot en met 1995 wordt een aantal jaren het “in de Stede-toernooi” aan het begin van het seizoen gehouden, met deelnemers Celeritas, BMT, GONA en Spoorwijk, waarbij elk jaar op een ander terrein wordt gespeeld. Als het winkelcentrum sneuvelt, vervalt ook het toernooi.
Van 1989 tot en met 2008 organiseerde Celeritas jaarlijks de strijd om de I.M. Jan Beurze-bokaal. eerst in de vorm van een nederlaagserie of een ééndaags toernooi, sinds 2003 als tweedaags toernooi op vrijdagavond en zondag. Het toernooi was genoemd naar Jan Beurze die in 1988 overleed en o.a. van 1948 tot 1957 jeugdsecretaris was en (met een korte onderbreking) van 1957 tot 1982 algemeen secretaris. De meeste overwinningen in dit toernooi (6 keer) waren voor Laakkwartier.

Tegenstanders Celeritas 1 per seizoen vanaf 1955 of Tegenstanders Celeritas 1 totaaloverzicht vanaf 1955

Seizoen 1948-1949 Het vlaggenschip van Celeritas mocht zich de eerste Haagse kampioen in de KNVB Klasse noemen na een 1-2 overwinning bij Postalia. Celeritas topscorer Van Dam scoorde het winnende doelpunt waardoor de Celeritanen het kampioenschap in de 4e Klasse E veroverde. In totaal behaalde Celeritas 26 punten uit 14 wedstrijden en kende men een doelsaldo van 50 voor en 17 tegen.

Celer itas 1 kampioen seizoen 1948-1949. Achterste rij v.l.n.r: ??, Langeveld, Van Delft, Van Dam, Bruin, Smith en ??. Middelste rij v.l.n.r: Van de Elsken, Van Gogh, Van Hijkoop. Voorste rij v.l.n.r: Romijn, Van der Lans en Zwankhuizen.

In het seizoen 1950-1951 was de zondag 4e Klasse E van de KNVB uit de volgende clubs samengesteld: Ammerstolse SV, Celeritas, Delft, DVC, Excelsior’20, ‘s-Gravenzande, St. Lodewijk, PDK, Quick Steps, RVC, SMV en sv Voorburg.
Dit seizoen presteerde het vlaggenschip van Celeritas uitstekend in de 4e Klasse E, maar moest tegen het einde van de competitie in Excelsior’20 en ‘s-Gravenzande zijn meerdere erkennen. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 11 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en gingen er 7 verloren. Met 26 punten, en de doelcijfers 56-38, eindigde Celeritas op een keurige derde positie van de 4e Klasse E, achter kampioen Excelsior’20 (33 punten) en nummer twee ‘s-Gravenzande (29 punten).

Seizoen 1951-1952 De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1951-1952 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, Cromvliet, Delft, DUNO, ‘s-Gravenzande, Hillegersberg’32, Maasstraat, Naaldwijk, RAVA, SIOD, Spoorwijk en SVH.
Het seizoen 1951-1952 bracht grote vreugde met zich mee door het kampioenschap van het eerste elftal van Celeritas. Van de 22 competitiewedstrijden werden er maar liefst 16 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 2 verloren. Met 36 punten, en de doelcijfers 67-25, werd Celeritas dus kampioen met maar liefst negen punten voorsprong op ‘s-Gravenzande. In die tijd promoveerde je nog niet rechtstreeks na een kampioenschap want je moest dan ook nog promotiewedstrijden spelen tegen de kampioen uit de andere 4e Klasse. Celeritas moest twee promotiewedstrijden spelen tegen Wilhelmus, dat met 41 punten kampioen van de 4e Klasse A was geworden.

In een spannende uit- en thuiswedstrijd moest Celeritas met een nederlaag en een gelijkspel helaas haar meerder erkennen in Wilhelmus en zodoende moest men ook in het seizoen 1952-1953 gewoon uitkomen in de zondag 4e Klasse van de KNVB.

Seizoen 1952-1953 De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1952-195 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, DHL, DUNO, ‘s-Gravenzande, LenS, Naaldwijk, Oliveo, RVC, SMV, Spoorwijk, VND en Westlandia.
In een competitie, waarin de Westlandse clubs Naaldwijk en Westlandia de dienst uitmaakten, speelde Celeritas een redelijk constant seizoen waarin men uiteindelijk keurig in de bovenste helft van de middenmoot eindigde. Van de 22 competitiewedstrijden werden er 9 gewonnen, 7 gelijk gespeeld en gingen er 6 verloren. Met 25 punten, en de doelcijfers 53-42, eindigde Celeritas op de vierde positie van de 4e Klasse C, achter kampioen Naaldwijk (36 punten), Westlandia (34 punten) en Spoorwijk (30 punten).

Seizoen 1953-1954 De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1953-1954 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Celeritas, Concordia, Cromvliet, Delft, ‘s-Gravenzande, Naaldwijk, Oliveo, Rijswijk, Tonegido, Voorburg en Westlandia.
De mannen van Celeritas 1 kende een uitstekend seizoen Het werd een uiterst spannende competitie met een zinderend slot waarbij Celeritas tot de laatste wedstrijddag meestreed om het kampioenschap. Uiteindelijk werd Westlandia met 36 punten met één punt verschil kampioen. Celeritas wist van de 22 competitiewedstrijden er maar liefst 17 te winnen, 1 gelijk te spelen en 4 te verliezen. Hiermee eindigde Celeritas met 35 punten, en de doelcijfers 54-29, op de tweede positie van de ranglijst van de 4e Klasse B.

Seizoen 1954-1955 Het seizoen 1954-1955 was vooral het seizoen waarin er in het Nederlandse voetbal een “aardverschuiving” plaatsvond in de vorm van de invoering van het betaalde voetbal. Eind 1953 werd de N.B.V.B. (Nederlandse Beroeps Voetbal Bond) opgericht. Deze Bond had de intentie om per seizoen 1954-1955 een prof-competitie op te gaan zetten naast de bestaande amateurcompetities. Voor het vlaggenschip van Celeritas veranderde er echter nog niets want men kwam ook in dit seizoen gewoon uit in de zondag 4e Klasse van de KNVB. Aangezien in 1954 het betaalde voetbal zijn intrede deed, kwamen er echter wel extra plaatsen in de hogere Klassen beschikbaar. Dit betekende dus dat naast de kampioen, ook de nummers twee en drie op de eindranglijst van dit seizoen rechtstreeks promoveerden.
Het eerste elftal van Celeritas werd ditmaal ingedeeld in de 4e Klasse D van het zondagvoetbal en ontmoette daarin: Belvedere, DUNO, HWD, Maasstraat, Moordrecht, Quick Steps, RVC, Rijswijk, Schoonhoven, Steeds Volharden en Te Werve.

Na al een aantal seizoenen dichtbij een kampioenschap / promotie te zijn geweest lukte het de Hsv Celeritas dit seizoen eindelijk wel om kampioen te worden en te promoveren naar de 3e Klasse van de KNVB. De mannen van Celeritas 1 kende een ongekend succesvol seizoen, waarin men oppermachtig was en met een straatlengte kampioen werd. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er maar liefst 20 te winnen en werd er slechts 2x verloren. Met 40 punten, en de doelcijfers 8624, werd Celeritas dus kampioen van de zondag 4e Klasse D van de KNVB. RVC eindigde met 30 punten op de tweede positie.

Seizoen 1955-1956 De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1955-1956 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, BEC, Celeritas, Cromvliet, DHL, Excelsior’20, De Hollandiaan, De Postduiven, VIOS, sv Voorburg, Westerkwartier en Westlandia.
Celeritas debuteerde uitstekend in de 3e Klasse en streed met VIOS lange tijd om het kampioenschap. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist men er maar liefst 15 in winst om te zetten, speelde 4 x gelijk en werd er 3 x verloren. Met 34 punten, en de doelcijfers 65-42, wist Celeritas helaas niet het kampioenschap binnen te halen en eindigde zodoende op de tweede positie van de ranglijst van de 3e Klasse A. VIOS ging dus met 37 punten met de kampioenschaal er vandoor.

Seizoen 1958-1959 De zondag 3e Klasse A van de KNVB was in het seizoen 1958-1959 uit de volgende clubs samengesteld: Alphen, Celeritas, Lugdunum, Olympia, RVC, Socrates, TYBB, Verburch, Voorburg, VVP, VVSB en Wilhelmus.
Seizoen 1959-1960 Dan het verhaal

Het elftal dat Celeritas in 1955 terugbracht in de 3e klasse. Staand v.l.n.r. Paul Schoenmaker, Frans de Kok,Piet Pottuyt,Henk Meyers,Hans Bruin,Joop Hoetmer,Joop van Hijkoop, Arthur Moolengraaf,Herman Choufoer(trainer) en Koos de Bruyn(voorz.) Gehurkt Henk van Hijkoop. Zittend Jan Hoetmer, Jan van Delft, Bart Vols,Piet Dat en Herman Schoenmaker.

Na veel mislukte naoorlogse pogingen (3 tweede en 4 eerste plaatsen, zonder promotie) de derde klasse te bereiken, is het in 1955 wel raak. Na een seizoen met 20 overwinningen en 2 nederlagen promoveert Celeritas na een verblijf van 17 jaar in de 4e klasse weer naar de 3e klasse.
Het is wel even wennen, want in de eerste wedstrijd in de nieuwe omgeving wordt met 8-4 van VIOS verloren. Na o.a. een 6-6 gelijkspel tegen Voorburg en een 5-1 nederlaag bij Hollandiaan volgt herstel en met 3 punten achterstand op kampioen VIOS en 10 punten voorsprong op nummer 3, DHL, wordt een keurige tweede plaats behaald. Twee seizoenen later gaat het nog beter ; men eindigt gelijk met Roodenburg op de 1e plaats. De beslissingswedstrijd op het veld van Blauw Zwart voor 4000 toeschouwers wordt helaas met 3-1 verloren. Dit aantal was overigens geen record, want in 1942 en 1946 hadden beslissingswedstrijden op het ADO-veld tegen Westerkwartier en HPSV respectievelijk 4500 en een kleine tienduizend toeschouwers getrokken.
Twee jaar later lukt het wel: na een nek-aan-nek race met GDA wordt Celeritas al op 27 maart kampioen (aan een winterstop deed men toen nog niet) en promoveert naar de 2e klasse, toen de op één na hoogste klasse in het amateurvoetbal, want de hoofdklasse bestaat nog niet. De start in de 2e klasse is dramatisch ; de eerste twee wedstrijden worden met 3-7 en 2-7 verloren , maar na een 6-1 winst bij Roodenburg gaat het wat beter en en weet men zich met een 10e plaats te handhaven. In 61/62 een vliegende start met 3 overwinningen op rij, maar dan is de koek op en eindigt men als 7e. Na een 6e en 10e plaats in 62/63 en 63/64 redt in 64/65 een drastisch verjongd elftal het niet en degradeert naar de 3e klasse.

Seizoen 1966-1967 De zondag 3e Klasse B van de KNVB was voor het seizoen 1966-1967 uit de volgende clubs samengesteld: Aeolus, Celeritas, Delft, ESDO, Excelsior’20, HMSH, Naaldwijk, ODB, TOGB, VDL, VELO en Verburch. Het eerste elftal van Celeritas presteerde dit seizoen goed in de competitie. Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden er 6 te winnen, 12 gelijk te spelen en 4 te verliezen. Met 24 punten, en de doelcijfers 21-20, eindigde Celeritas, samen met VELO, Excelsior’20 en VDL, op een gedeelde derde positie van de ranglijst van de 3e Klasse B. Kampioen werd ODB met 28 punten, gevolgd door Dvv Delft (26).

Seizoen 1967-1968 In de 3e klasse speelt Celeritas geen vooraanstaande rol en in 1972 dreigt zelfs degradatie; een eerste beslissingswedstrijd tegen DCL eindigt in 3-3 en bij de reprise(op het DHC-veld) is een 1-0 overwinning goed voor handhaving
Hierna gaat het beter en in 75/76 staat men halverwege ruim op kop; de 2e helft van de competitie verloopt moeizaam, maar ook de concurrenten (HVV en van Nispen) laten steken vallen en een 4-0 overwinning op Woerden betekent het kampioenschap.

Seizoen 1992-1993 De 4e Klasse C van de KNVB-zondag was voor het seizoen 1992-1993 uit de volgende clubs samengesteld: BTC, Celeritas, Cromvliet, GDA, GONA, HBS, HVV, Kranenburg, Laakkwartier, RAVA, REMO en WIK.

Seizoen 1993-1994 De zondag 4e Klasse C van de KNVB was in het seizoen 1993-1994 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, Cromvliet, Duindorp SV, GDA, Groen Wit’58, HBS, Kranenburg, ODB, De Postduiven, Quick Steps, Scheveningen en WIK.

Seizoen 1994-1995 Het verblijf in de 4e klasse duurt maar 3 jaar; in 1995 degradeert men na een dramatisch slecht seizoen weer naar de HVB.

Seizoen 1995-1996 De zondag Hoofdklasse A van de HVB was in het seizoen 1995-1996 uit de volgende clubs samengesteld: Azzurri, Celeritas, Duindorp SV, DVC, HDV, JuVentas, Kranenburg, RFC’95, Spoorwijk, De Ster, TEDO en Toofan.

Seizoen 2000-2001

Celeritas 1 op 25 november 2000 op het veld van Quick Boys in Katwijk. In 2001 promoveert men weer naar de 4e klasse via een nacompetitie met Toofan en Juventas.

Seizoen 2002-2003 Aan het einde van het seizoen dreigde er degradatie voor het vlaggenschip van Celeritas, maar op de laatste speeldag werd de laatste plaats aan HMC overgedragen en via beslissingswedstrijden tegen nummer voorlaatst uit 4C (Adelaars) wist Celeritas zich alsnog te handhaven.

Seizoen 2003-2004 In het seizoen 2003-2004 weet de Hsv Celeritas zich ook te handhaven in een zeer zwak seizoen. Met 2 overwinningen en 4 gelijke spelen eindigt men net voor DUNO op de voorlaatste plaats, wat geen consequenties heeft omdat TEDO uit de competitie is genomen.

Seizoen 2004-2005 In 2004 wordt met een geheel nieuw team en technische staf gestart. .

De zondag 4e Klasse D van de KNVB was in het seizoen 2004-2005 uit de volgende clubs samengesteld: ADS, BMT, Celeritas, Cromvliet, Duindorp SV, HMC, Marathon/Azzurri, Oranjeplein, Quick Steps, REMO, VIOS en WIK.
De verwachtingen zijn hooggespannen, maar uiteindelijk zit er niet meer in dan een 5e plaats.

Seizoen 2005-2006 In het seizoen 2005/2006 zoekt men zijn geluk in een afdeling met clubs uit Rotterdam en omgeving, maar ook dat brengt geen succes.

Seizoen 2006-2007 (100 jarige bestaan) In het seizoen 2006-2007 werd er weer, zonder veel succes, in een “Haagse” afdeling gespeeld.
In mei 2007 werd op bescheiden wijze het 100-jarig bestaan gevierd.

Enkele gasten bij de receptie t.g.v. het 100-jarig bestaan : v.l.n.r. voorzitter Stef Teunissen met erevoorzitter Jan Bom(overleden in 2011), Wethouder Dekker, en KNVB-voorzitter Sprengers, helaas een jaar later overleden.

De twee elftallen met oude en zeer oude veteranen, die nog een wedstrijdje speelden bij het 100-jarig jubileum.

Ondanks sombere voorspellingen is het Celeritas toch gelukt om als zelfstandige vereniging het 100-jarig bestaan te halen. Fusies met Triomph en BTC vonden op een laat moment geen doorgang. Het voortbestaan van de vereniging is zelfs in gevaar geweest. Gebrek aan kader was een van de problemen waar men mee te kampen had. Een probleem waar overigens veel voetbalverenigingen mee te maken hadden. In het jaar 2012 is besloten nauw samen te gaan werken met het sinds 2010 op sportcomplex Erasmusveld inwonende Juventas. Vanaf seizoen 2012-2013 nemen de verenigingen onder HSV Celeritas deel aan de competities van de KNVB.

Enkele gasten bij de receptie t.g.v. het 100-jarig bestaan : v.l.n.r. voorzitter Stef Teunissen met erevoorzitter Jan Bom, Wethouder Dekker, en KNVB-voorzitter Sprengers, helaas een jaar later overleden.

De twee elftallen met oude en zeer oude veteranen, die nog een wedstrijdje speelden bij het 100-jarig jubileum.
Ondanks sombere voorspellingen is het Celeritas toch gelukt om als zelfstandige vereniging het 100jarig bestaan te halen. Fusies met Triomph en BTC gingen op een laat moment toch niet door.
Wat de toekomst brengt , is moeilijk te voorspellen. De bouw van veel nieuwe woningen in de buurt kan gunstig zijn voor de aanwas van nieuwe leden. De plannen van de gemeente Den Haag met de
omgeving van de Leyweg en Erasmusweg vormen echter een bedreiging. In ieder geval staat het in mei 2008 gevormde nieuwe bestuur voor een zware opgave.

Seizoen 2007-2008 De zondag 4e Klasse C KNVB was voor het seizoen 2007-2008 uit de volgende clubs samengesteld: Celeritas, sv Erasmus, GSC ESDO, Haagse Hout, Hoekpolder, Jai Hanuman, RAVA Houtwijk, REMO, RVA, svLY, TAC’90 en sv Wateringse Veld.
Het werd geen leuk seizoen voor de teams in deze zondag 4e Klasse C, want eerst werd Jai Hanuman, en later ook nog eens SVLY door de KNVB uit de competitie genomen. Hierdoor vervielen vele wedstrijden en zouden de overgebleven 10 verenigingen slechts 18 maal in competitieverband in actie komen. Van deze 18 wedstrijden wist Celeritas er 5 te winnen, 4 gelijk te spelen en werd er 9 maal verloren. Met 16 punten (3 punten in mindering door KNVB), en de doelcijfers 30-40, eindigde Celeritas op de achtste plaats van de ranglijst in de 4e Klasse C.

Seizoen 2008-2009 Een paar wedstrijden voor het einde van de competitie werd hoofdtrainer Peter Eikelboom door het bestuur op non-actief gezet. Assistent-trainer Eus Zwirs verklaarde zich solidair en stapte ook onmiddellijk op. Oud-speler Roy Wubben nam de taken tijdelijk over.
Op donderdag 16 april 2009 hield de Hsv Celeritas een Bijzondere Algemene Ledenvergadering met als enige onderwerp de toekomst van de vereniging. Tijdens deze vergadering passeerde er een viertal opties de revue, waarbij alle voors en tegens aan de orde kwamen. De eerste optie was als zelfstandige club doorgaan met daarbij de nadrukkelijke restrictie, dat er veel meer vrijwilligers moesten opstaan om de vereniging draaiende te houden.
Ten tweede als zelfstandige club doorgaan, maar twee mensen in vaste dienst nemen, die dan grotendeels het werk dat normaliter door vrijwilligers wordt gedaan voor hun rekening moeten gaan nemen. Eén en ander betekende dan wel dat de contributie met honderd euro per persoon omhoog moest. Ten derde het serieus op zoek gaan naar een (fusie) partner, die in moest gaan trekken bij Celeritas en ten vierde gesprekken aangaan met clubs die op dit moment te horen hebben gekregen dat ze van hun accommodatie weg moeten of gedwongen worden tot een fusie, zoals bijvoorbeeld een WIK en JuVentaS.
De leden kozen voor de eerste optie, waarbij oud-voorzitter Stef Teunissen als een soort coördinator zou gaan fungeren om die vrijwilligers in te plannen. Er werd namelijk voor gekozen, dat elk lid van 18 jaar en ouder en elke ouder van een jeugdlid vanaf heden zou worden ingeroosterd voor het verrichten van bepaalde werkzaamheden voor Celeritas. Het bestuur van Celeritas had dus vanaf heden de beschikking over meer dan 300 vrijwilligers/sters! Stef Teunissen moest de kinderziektes bij het inroosteren nog overwinnen, maar deze maatregel was wel de voorlopige redding van Celeritas.
De Hsv Celeritas had overigens de garantie dat de club in ieder geval tot 2015 op haar eigen complex locatie mocht blijven zitten. Er waren echter al in dit seizoen ontwikkelingen rondom het sportcomplex waar SVH zit, waarbij de gemeente Den Haag graag de groenstrook verder wilde ontwikkelen.

Seizoen 2009-2010 Na diversen vergeefse oproepen voor vrijwilligers kwam in november 2009 het voortbestaan van Celeritas in gevaar. Op donderdag 26 november werd er zodoende een Bijzondere Algemene Ledenvergadering bij Celeritas uitgeschreven en in deze vergadering wilde het bestuur alle leden porren om de toekomst van de vereniging veilig te stellen. Celeritas had nog maar een klein groepje van ongeveer vijftien hardwerkende vrijwilligers die dit allemaal niet meer aankonden. Gelukkig werden de leden tijdens deze ALV op tijd wakker geschud en werd dit probleem opgelost. Met de komst van het nieuwe kader werd het voortbestaan van Celeritas gewaarborgd. Tijdens deze ALV werd tevens een nieuw bestuur geformeerd. Marc de Vrind bleef aan als voorzitter en verder werden benoemd Dansko v.d.Burg (secretaris), Ron van Ravesteijn (jeugdvoorzitter), Arnold Boon (penningmeester) en Fred v. Slierendrecht (wedstrijdsecretaris). Het eerste zondagteam van Hsv Celeritas werd ingedeeld in de 4e Klasse E, met als tegenstanders Quintus, sv Erasmus, Hermes DVS, ADS, De Ster, Victoria’04, SVH, CWO, Naaldwijk, sc Spaland, Oranjeplein-Postduiven, HMC en svLY. Celeritas begon de competitie redelijk door thuis met een 0-0 gelijk te spelen tegen SVH. In de tweede wedstrijd ging het finaal mis en werd er met maar liefst 10-1 verloren van sv Erasmus. Na de derde wedstrijd (4-6 verlies tegen Hermes DVS) leefde het team een beetje op door 2-2 bij ADS te spelen en vervolgens met 6-2 van svLY te winnen. Na deze overwinning op svLY had Celeritas bezat Celeritas 5 punten uit 5 wedstrijden, maar daarna ging het helemaal mis met de prestaties want wedstrijd na wedstrijd ging verloren. Halverwege het seizoen nam Ties Gielen op verzoek van het bestuur de taken van Michel Parlevliet als trainer/coach van het eerste elftal over.
De onderlinge verstandhouding tussen Michel Parlevliet en een gedeelte van de selectie was van dien aard dat het bestuur, in samenspraak met Michel Parlevliet, zich genoodzaakt zag Parlevliet van de groep te halen. Deze sanctie hielp niet echt veel want Celeritas pakte pas op de laatste wedstrijddag weer een puntje door thuis met 2-2 gelijk te spelen tegen sv Erasmus. Celeritas eindigde hiermee op een voorlaatste plaats in de 4e Klasse E met 6 punten uit 24 wedstrijden en de doelcijfers 32-100!

Seizoen 2010-2011 Het bestuur van Hsv Celeritas had in de personen van Ties Gielen en John Rietveld de trainers/coaches voor seizoen 2010-2011 gevonden. Ties Gielen, die was toegelaten tot de cursus TC III, zal de eindverantwoordelijk dragen. Trainer Gielen zou dus in het komende seizoen in zijn functie worden bijgestaan door “Good Old” John Rietveld, die hiermee na enkele seizoen weer terugkeerde bij de HSV Celeritas. John ging met al zijn ervaring, voetbalkennis en organisatietalent Ties met raad en daad assisteren bij de trainingen en coachen van de selectie. Nieuw was de toevoeging van keeperstrainer Leo van der Poel in de voetbaltechnische organisatie. De medische verzorging zou, net als voorgaande seizoenen, weer in de vertrouwde handen liggen van Deo Naipal (Zorro). Piet Voeten bleef ook dit seizoen de teammanager.

Seizoen 2011-2012 Het bestuur van Celeritas hield op donderdag 9 februari 2012 haar jaarlijkse algemene ledenvergadering. Naast gebruikelijke punten op de agenda, werd er ook gesproken over een mogelijke fusie met de voetbalvereniging JuVentaS. Voorzitter Arnold Boon voerde uitgebreid het woord alvorens het agendapunt ‘fusie met JuVentaS’ aan de orde kwam. JuVentaS speelde jaren in Rijswijk, maar moest haar toenmalige complex verlaten. De gemeente Rijswijk stelde toen een fusie met Vredenburch voor, maar dat was er nooit van gekomen. JuVentaS wilde als zelfstandige vereniging verder en vond onderdak aan de Leijweg bij Celeritas. Na een inwoning van enkele jaren achtte beide besturen het raadzaam om samen mogelijk verder te gaan. De leden van beide verenigingen waren al snel akkoord gegaan met een fusie per 1 juli 2012. Wel zou Celeritas op “de zondag” onder haar eigen naam blijven uitkomen. Indien er bij de spelers voldoende interesse zou bestaan, zal Celeritas in het volgende seizoen met haar eerste elftal ook gaan spelen in de vierde klasse van de zaterdagcompetitie. Het huidige trainersduo Dinesh Manninging en Mo Sealiti stonden daar niet onwelwillend tegenover.
Bij secretaris Dansco van den Burg van Celeritas, werd zaterdag 30 juni jl. een aangetekende brief aangeboden, afkomstig van de gemeente Den Haag. Hierin stond vermeld dat de gemeente per 1 juli 2013 de overeenkomst met Celeritas opzegde met betrekking tot het onderhoud van de velden. Zoals al jaren gebruikelijk, beoordeelde de gemeente Den Haag aan de hand van het aantal teams dat een club heeft, of er sprake is van onderbespeling, of de club voldoet aan de minimale bespelingsnorm. Al tientallen jaren voldeed de Hsv Celeritas niet aan deze speelnorm maar dit heeft nooit tot een probleem geleid. Vanaf nu begon het voor de club spannend te worden want met het oog op een nieuw complex werden ineens de duimschroeven bij Celeritas vakkundig aangedraaid.

Seizoen 2012-2013 Tijdens een bestuursvergadering in oktober gaf voorzitter Arnold Boon aan dat hij zich bij de komende Algemene Ledenvergadering niet herkiesbaar zal stellen. Arnold Boon kon, gelet op zijn drukke werkzaamheden bij zijn bedrijf, zijn functie als voorzitter niet meer voortzetten. Voorzitter Boon had de voorzittershamer bijna drie jaar vastgehouden. Hij nam deze over van Marc de Vrind. Hsv Celeritas moest niet alleen op zoek naar een nieuwe voorzitter, maar ook naar een nieuwe secretaris.
Danso van den Burg had vorig jaar al aangegeven niet herkiesbaar te zijn als secretaris, maar bij gebrek aan kandidaten had hij het afgelopen jaar die functie toch nog vervuld. Arnold Boon kan, gelet op zijn drukke werkzaamheden bij zijn bedrijf, zijn functie als voorzitter niet meer voortzetten. Het kostte hem zichtbaar moeite de overige bestuursleden hierover in te lichten.

Na de winterstop zou Celeritas met haar zaterdagteam geen wedstrijden meer spelen in de 4e klasse C. Spelers en trainer Dinesh Manniesing waren n.l. opgestapt omdat ,naar hun zeggen, afspraken niet waren nagekomen. Nog niet zo lang geleden waren Celeritas en JuVentaS (dat al inwoonde aan de Leijweg) samen verder gegaan. JuVentaS vormde de basis voor het zondagteam, de spelers van Celeritas gingen op de zaterdag spelen.

Voor Celeritas was het op zondag 2 juni 2013 afwachten wat de uitslag zou worden van het duel tussen Spaland en FC Mozaïek. Als Spaland met een verschil van vijf treffers zou winnen zou Spaland promoveren naar de derde klasse. Bij een slechter resultaat was Celeritas zeker van promotie. Bij rust hielden de beide Vlaardingse ploegen elkaar in evenwicht (1-1) en leek de promotie voor Celeritas al een feit. In de tweede helft liep de score opeens vlot op. Met nog een paar minuten op de klok was de stand inmiddels opgelopen naar een 5-1 voorsprong voor Spaland en werd het billen knijpen voor de Hagenaars. In de slotfase werd het uiteindelijk nog 5-2 en kon Celeritas feest gaan vieren.
Celeritas hield op donderdag 13 juni 2013 weer een Buitengewone Algemene Ledenvergadering. De belangrijkste reden hiervoor was, dat de Gemeente Den Haag aan de leden van HSV Celeritas had gevraagd om hun met unanieme meerderheid genomen besluit over medegebruik van het complex door RVA Anadolu te heroverwegen. De Gemeente Den Haag zat n.l. met de voetbalvereniging RVA Anadolu ’ in de maag’ en wilde de club graag plaatsen op het complex van Celeritas omdat er elders geen ruimte was. De beleidsbepalers van de gemeente hadden al aangegeven met goede argumenten (afspraken) te komen om de leden van Celeritas te overtuigen om medegebruik van RVA Anadolu gedurende een seizoen binnen de poorten van het complex aan de Leyweg toe te staan. De voorzitter van Celeritas wist nu de leden wel te overtuigen van de noodzaak van de komst (voor voorlopig één seizoen) van RVA/Anadolu naar de Leijweg.
Maar dit was niet het enige punt dat behandeld moest worden op deze vergadering. De club moest n.l. ook een nieuwe penningmeester benoemen. De huidige penningmeester, Michel Pronk, had bij het bestuur namelijk aangegeven zijn taken aan het eind van dit seizoen neer te leggen.

Seizoen 2013-2014 Na de bekendmaking van de indeling van de competitie 2013-2014 voor standaardelftallen in West II ging de aandacht binnen de Haagse voetbalwereld met name uit naar de 3e klasse C van de zondagcompetitie. De ‘Haagse poule’ zou wel eens het probleemkindje van de competitie kunnen worden, was een veel gehoord geluid. De Hsv Celeritas nam het initiatief om alle clubs op de vooravond van de competitie uit te nodigen voor een ‘kick-off borrel’. Als één van de oudste verenigingen uit de Haagse regio, kregen Hsv Celeritas veel lof voor dit initiatief. Op vrijdagavond 6 september 2013 waren bijna alle clubs uit de 3e Klasse C vertegenwoordigd en hadden de moeite genomen om met één of meerdere mensen aanwezig te zijn in de gezellige kantine aan de Leyweg. Daarnaast waren ook de gemeente Den Haag, de KNVB en de pers goed vertegenwoordigd.

Bij monde van vicevoorzitter Arnold Boon werd de avond geopend. De doelstelling van Hsv Celeritas om deze avond te organiseren was dus om het negatieve geluid over de 3e Klasse C om te zetten in iets positiefs. In deze ‘Haagse poule’, waar ook de Rijswijkse verenigingen Hoekpolder en Vredenburch aan deelnamen, waren voor dit seizoen alleen maar derby’s te bewonderen. De clubs moesten met name de hand in eigen boezem steken. Ook de Hsv Celeritas kende problemen, maar heeft er in het verleden voor gekozen om leden weg te sturen als zij zich niet aan de waarden en normen hielden. Deze maatregel kwam niet het ledenaantal en de inkomsten ten goede, maar zorgde wel voor minder stress bij degenen die in het bestuur van de vereniging zaten”, aldus Boon.
Namens de gemeente Den Haag was wethouder Karsten Klein aanwezig. Hij complimenteerde hsv Celeritas en de aanwezige verenigingen met dit mooie initiatief. ,,Je kunt allerlei afspraken maken, maar de clubs moeten bij zichzelf beginnen.” Deze avond is daar volgens Klein een prima voorbeeld van. Ook de KNVB was goed vertegenwoordigd. Districtsmanager Sjaak van der Kroon was dezelfde mening toegedaan als de wethouder en was verheugd met deze bijeenkomst. Hij hoopte dat dit bij meerdere klassen en clubs navolging zou vinden. Met name in de grote steden vinden de excessen plaats. De KNVB heeft begeleiders opgeleid om de clubs te ondersteunen. Na afloop van het officiële gedeelte bleven velen nog napraten in de kantine van Celeritas. Onder genot van een drankje, snack en zelfs een buffet werd de avond gezellig afgesloten. De Hsv Celeritas kon terecht met gepaste trots terugkijken op een succesvolle avond.
Op zaterdag 10 mei 2014 werd (achteraf) voor de laatste maal de oprichting van de Hsv Celeritas op Sportpark Erasmusveld aan de Leyweg gevierd. Voorafgaande aan de feestavond werd er een vriendschappelijke wedstrijd met vele oud Celeritanen en enkele gastspelers uit de Haagse voetbawereld gespeeld. Er kon worden teruggekeken op een bijzonder leuke en gezellige verjaardag, zelfs de weergoden waren de Hsv Celeritas goedgezind.

De festiviteiten begonnen traditioneel met het spelen van een voetbalwedstrijd. Aan de kant van Hsv Celeritas kon men weer veel (oud) bekende begroeten: o.a. Jerrey Heijm, Alphons Kemp, Pierre Schenkeveld, Frank van Steenis, Roy Wubben, Leo van der Poel, Ron van Ravenstein, Dennis en Glenn Teunissen, John Kosterman, Raymond de Kruijf, Loek Hemerik, Tim van Leersum en Rene Wilbrink deden van zich spreken. Ook de Celeritas-selectie van dit seizoen was vertegenwoordig met o.a. de trainer/coach Khalid Kadrouch, aanvoerder Jaouad Bouyaouzan, Badr Oufkir en conditie/hersteltrainer Lennert Ballenmaker (maker van het fraaiste doelpunt). De medische verzorging lag zoals gebruikelijk in handen van “Zorro”. Tijdens de feestavond werd mevrouw Beurze door vice voorzitter Arnold Boon postuum geëerd met het Erelidmaatschap van Celeritas. Haar kinderen Ed en Jolanda Beurze waren met een aantal gezinsleden getuigen dat kleinzoon Raymond de Kruiff de bijhorende plaquette kreeg overhandigd.
Op donderdag 13 maart 2014 was er een Algemene Ledenvergadering in de kantine van de Hsv Celeritas. Vraag aan de vergadering was of het bestuur toestemming gegeven kon worden om met voetbalvereniging SVH een fusie aan te gaan. Al vele jaren was de Hsv Celeritas informeel in gesprek met SVH, maar door het noodgedwongen vertrek aan de Leyweg was alles ineens in een stroomversnelling geraakt. Het aanwezige bestuur gaf een korte presentatie over het toekomstperspectief voor Hsv Celeritas en welke mogelijkheden er voor de vereniging waren. Vervolgens gaven de aanwezige leden het bestuur daarna toestemming om gesprekken te gaan voeren om een fusie met SVH aan te gaan. Eind maart 2014 startte SVH en Celeritas het project “Bouwen aan een Bolwerk”. Onder deze titel startte de besturen van SVH en Hsv Celeritas een traject, bedoeld om tot een samensmelting van beide verenigingen te komen.
Begin juni 2014 kregen de besturen van HSV Celeritas en SVH van hun leden groen licht om plannen voor een gezamenlijke toekomst verder te gaan uitwerken. Er werd afgesproken dat beide clubs al in het seizoen 2014-2015 onder de naam SVH Celeritas hun wedstrijden aan de Noordweg gingen spelen.
De clubs vormden hiermee een samenwerkingsverband, zoals dat binnen de reglementen van de KNVB mogelijk is. Beide clubs kozen bewust voor deze geleidelijke weg, om niet onder tijdsdruk allerlei besluiten te moeten nemen. Om beide clubs met elkaar te verbinden was sowieso een flinke klus, en daar nam men dus nog even de tijd voor. Door te kiezen voor een samenwerkingsverband konden de teams van beide verenigingen al onder één naam gaan voetballen in de competitie, en konden zodoende allerlei zaken centraal geregeld worden.

Vanaf het seizoen 2014-2015 werden de wedstrijden uitsluitend op het SVH complex aan de Noordweg gespeeld. HSV Celeritas moest haar complex namelijk per 1 september 2014 verlaten hebben. SVH Celeritas streefde ernaar om een nieuwe vereniging te vormen om dan met ingang van het seizoen 2015-2016 te kunnen gaan starten op een nieuw complex. De voetbalclub(s) en de hockeyclub HCWV hadden namelijk dringend behoefte aan ruimte om hun groei en ontwikkeling in goede banen te kunnen leiden.
Clubs en gemeente waren al jaren samen bezig met het realiseren van een voor iedereen meest werkbare oplossing. Sinds 2008 was ook de gemeenteraad op de hoogte van de plannen voor Erasmusveld-Leywegzone (sport, wonen, volkstuinen, ecologie).
De stap die SVH en Celeritas in het seizoen 2014-2015 gingen zetten was weer een signaal dat de sport graag wilde en hiermee was nu de politiek aan zet om er een adequaat vervolg aan te geven.
De kantine van de Hsv Celeritas werd op 4 augustus 2014 definitief gesloten. Alle activiteiten vonden vanaf die datum plaats aan het nieuwe, tijdelijke, onderkomen aan de Noordweg op het terrein van SVH.
Op vrijdagavond 29 augustus werd de “oude”kantine van Celeritas aan de Leijweg voor een speciale gelegenheid nog eenmaal geopend. Op die dag konden de leden de nog aanwezige voorraad dranken en hapjes opmaken en afscheid nemen van hun terrein.

Seizoen 2014-2015 Onder het motto “Hsv Celeritas en SVH samen op weg naar nieuwe toekomst” hadden de besturen van Hsv Celeritas en SVH dus in het seizoen 2013-2014 van hun leden groen licht gekregen om de plannen voor een gezamenlijke toekomst verder te gaan uitwerken. Die nieuwe toekomst begon in seizoen 2014-2015 als de teams van beide clubs onder de naam SVH/Celeritas hun wedstrijden aan de Noordweg op het terrein van SVH gingen spelen.

In het seizoen 2014-2015 waren alle clubs uit de Haagse regio, die in de zondag 4e Klasse uitkwamen, bij elkaar ingedeeld. Zodoende bestond de 4e Klasse B uit ADS, HDV, HMC, sv Houtwijk, SVH-Celeritas, Toofan, Wanica Star (alle uit Den Haag dus), Real Zoetermeer en de Delftse clubs DHL en Taurus.

De competitie in de 4e Klasse kreeg dit seizoen een geheel ander verloop dan in de andere klassen in het amateurvoetbal. Het grote verloop van de zondag- naar de zaterdag-competitie betekende dat er in West 2 nog slechts 34 zondagsclubs in de 4e Klasse uitkwamen. Van deze 34 clubs werden drie afdelingen geformeerd.
In deze drie afdelingen kwamen de clubs dit seizoen drie keer tegen elkaar uit i.p.v. twee keer. Er werd dus zeg maar een anderhalve competitie afgewerkt. De nummers één en twee in het eindklassement promoveerde rechtstreeks. De Periodekampioenen plaatsten zich voor de nacompetitie.

Seizoen 2015-2016 De intentie van het bestuur was om de samenwerking tussen Celeritas en SVH te verbeteren en de fusie te realiseren. Dit lukte echter niet. Vele gesprekken hadden er plaats gevonden tussen de besturen, gemeente en de ´fusiedokter´. In januari 2016, tijdens een Bijzonder Algemene Ledenvergadering, werd de stand van zaken verteld en kreeg het bestuur te horen dat verhuizen naar een ander sportcomplex voor de Hsv Celeritas de enige optie was. Om dit goed aan te pakken vonden er diverse oriëntatiegesprekken plaats met de gemeente en een aantal verenigingen in de buurt zoals : HMSH, PGS/Vogel, VCS, Semper Altius, ADS en Wateringse Veld/Gona. De voetbalvereniging VCS was verreweg de beste optie voor Celeritas en de leden van beide verenigingen gaven uiteindelijk akkoord. In zes bijeenkomsten werden goede afspraken met elkaar gemaakt. Op het moment dat de samenwerking met VCS kenbaar werd gemaakt aan de gemeente, had de gemeente een onaangename verrassing. De gemeente wilde namelijk niet meewerken aan een samenwerking tussen VCS en Celeritas. Een samenwerking op het complex van VCS met de Hsv Escamp erbij, lag wel binnen de mogelijkheden.
Voor donderdag 21 April 2016 werd er wederom een ALV vergadering uitgeschreven en hierin werd medegedeeld dat de gemeente nog steeds geen beslissing had genomen. De leden van Hsv Escamp vonden dit echter te lang duren. Daarnaast keurden de leden de optie af om Hsv Escamp toe te voegen bij de samenwerking tussen Celeritas en VCS. Nadat alle opties waren besproken werd er, in samenspraak met de leden, gekozen voor een samenwerking met sv Wateringse Veld/Gona. Het bestuur was uiteindelijk heel blij dat nu alles was opgelost en dat de club hierdoor geen leden verloren door de verhuizing. De doelstelling was als volgt: In het seizoen 2016-2017 zullen sv Wateringse Veld/Gona en Hsv Celeritas als zelfstandige verenigingen voetballen en in het seizoen 2017- 2018 zou er dan een fusie gaan plaatsvinden. Het belangrijkste was in ieder geval dat de club weer onderdak had gevonden.

Seizoen 2016-2017 De Hsv Celeritas ging dus in het seizoen 2016-2017 gewoon weer verder onder haar eigen naam. In het 110e levensjaar van de Haagse voetbalclub had men onderdak gevonden bij de sv Wateringse Veld/GONA op Sportpark Zonneveld, Guido de Moorstraat 35 te Den Haag. Het bestuur van Hsv Celeritas was voor dit seizoen als volgt samengesteld: Voorzitter: Hans Boutens, Vice voorzitter: Raymond de Kruif, Penningmeester: Michael Bonemeijer, Secretaris a.i.: Sander van Wasbeek, Adviseur: Max Koopman, Lid-Adviseur (activiteit): Jan Post, Lid-Adviseur: Martin van Es, Lid-Adviseur: Jean-Pierre Schenkeveld, Technisch Coördinator (jeugd): Peter Teunissen, Wedstrijd Secretaris: Jane van der Linden en Ledenadministratie: Jack Oudshoorn.
Ondertussen waren er een aantal vrijwilligers volop bezig met de organisatie van de festiviteiten van het 110 jarig jubileum van de Hsv Celeritas. Op 9 mei 2017 zou de officiële receptie plaatsvinden en op 20 mei 2017 de feestavond.
De samenwerking met sv Wateringse veld/GONA beviel zo goed dat het bestuur van Hsv Celeritas de intentie kreeg om de mogelijkheid te onderzoeken tot een fusie tussen beide verenigingen. Het bestuur kon echter pas verder praten na de officiële goedkeuring van de leden middels een ALV vergadering.

De vaste kern van Hsv Celeritas bij elkaar op woensdag 19 oktober 2016 bij een bezoek van de website Haagsevoetbalhistorie. Staand v.l.n.r: Hans Boutens, Ria Bom, Peter Zwankhuijsen, Raymond de Kruif met zoontje Ruben de Kruif (jongste Celeritas lid), Peter Teunissen, Wil Haak (oudste Celeritas lid), Hudson John, Jos Teunissen, Stef Teunissen, Jan de Kruif en Jan Post
Het bestuur van Celeritas schreef voor het seizoen 2016-2017 voor de zaterdagcompetitie 1 seniorenelftal en 1 jeugdelftal (B1 oftewel JO17-1) in. Voor de zondagwerd er 1 seniorenelftal en 1 veteranenteam bij de KNVB ingeschreven.
Op de Algemene Ledenvergadering (tevens tegelijk de B.A.L.V.) van donderdagavond 9 Februari 2017 in de kantine van sv Wateringse Veld/Gona stonden er twee belangrijke punten op de agenda zoals de eventuele fusie/een nieuwe samenwerkingsperiode met sv Wateringse Veld/Gona en het 110 jarig jubileum van Hsv Celeritas. De leden van Celeritas besloten tijdens deze B.A.L.V. om echter nog een jaar langer door te gaan als zelfstandige vereniging. In het seizoen 2017-2018 zou het bestuur er van alles aan doen om de fusie alsnog te laten slagen en om goede afspraken te maken voor de nieuwe vereniging. De samenwerkingsovereenkomst met sv Wateringse Veld/Gona voor seizoen 2017-2018 werd op zondag 7 mei 2017 ondertekend.
Op dinsdag 9 mei 2017 vond van 19.00 uur tot 21.00 uur de officiële receptie van het 110-jarig bestaan van de Hsv Celeritas plaats. Het bestuur was voor deze gelegenheid gekleed in een mooi pak met rood/gele stropdas.

In de bomvolle kantine van sv Wateringse Veld/GONA ontving de Hsv Celeritas, uit handen van de Haagse wethouder van Sport van de gemeente Den Haag niet alleen een mooie speech, maar ook werd de stadspenning aan de 110-jarige club uitgereikt. Dit was een ontzettend bijzonder gebaar van de Gemeente Den Haag en sportwethouder Rabin Baldewsingh want Hsv Celeritas was hiermee de tweede vereniging uit Den Haag die zo’n stadspenning mocht ontvangen. Ook Ere-lid Stef Teunissen werd door de gemeente in het zonnetje gezet. Stef ontving namelijk ook een stadspenning vanwege zijn 60 jarig lidmaatschap van Celeritas en zijn vele verdiensten van de club.

Voorzitter: Hans Boutens en Wethouder Rabin Baldewalsingh

Op zaterdag 13 mei speelde de Hsv Celeritas een jubileumwedstrijd tegen oud-Feyenoord. Celeritas speelde in deze wedstrijd in nieuwe jubileum-shirts en verloor uiteindelijk met 2-5. Na afloop van deze jubileumwedstrijd was er voor alle spelers en scheidsrechters eten en een optreden van zanger (en oud Celeritas-trainer) Henna Grunholz.
De slotdag van het 110-jarige jubileum van Celeritas was op zaterdag 20 mei. Vanaf 9.30 uur tot 16 uur was er voor de B- jeugd een toernooi georganiseerd. Deelnemende verenigingen waren naast Celeritas, GDA, Quick (winnaar), ASWH, Alphense Boys en Forum Sport. Na de prijsuitreiking werd de kantine in orde gemaakt voor het grote slotfeest. Vanaf 20.00 uur tot laat in de avond werd er gedanst op de muziek van Frans Aschwin en de speciale gast uit Amerika mevrouw Ross.

Seizoen 2017-2018 Bij aanvang van het seizoen 2017-2018 stopte Michael Bonemeijer als penningmeester van Hsv Celeritas. Bonemeijer had bijna 4 jaar deze functie vervuld en dankzij zijn uitstekend werk was Hsv Celeritas weer een financieel sterke club. Totdat er een vervangende penningmeester was gevonden nam Max Koopman de taken van penningmeester over. Ook Jack Oudshoorn had besloten om, na ruim 6 jaar, als ledenadministrateur te stoppen.
De bestuursleden van Hsv Celeritas hadden het druk tijdens overschrijvingsperiode want de club kreeg er 21 spelers bij voor de zaterdag- en 20 voor de zondag-selectie. Helaas had de club ook leden verloren. Het hele team van Peter Teunissen vertrok naar sv Wateringse Veld/GONA, en bij het veteranenteam was ook een aantal spelers weggegaan of gestopt.
De indeling van de zaterdag 1 van Celeritas voor het seizoen 2017-2018 in de 4e Klasse B luidde als volgt: Hsv Celeritas, Hsv DUNO, sv Erasmus, GSC-ESDO, HDV, Hvv Hercules, sv Houtwijk, sv Loosduinen, sv Madestein, PGS-Vogel, Hvv RAS, VCS en Wanica Star.

Celeritas dat dit seizoen voor het 2e jaar op de locatie van Wateringse Veld/GONA speelt. Na een leuk 1e jaar en een goede samenwerking wat nog geen fusie opleverde zijn we met een goede samenwerkingsovereenkomst begonnen aan seizoen 2017-2018. Maar de leden van WVG zijn het niet eens met de Celeritas leden omtrent het afketsen van de fusie plannen dat WVG in gesprek is gegaan met de opnieuw op te richten club FC Kranenburg. Hierdoor zijn de zaken veranderd en lopen wij tegen diverse problemen aan. Waaronder de trainingstijden en het spelen van wedstrijden.
Dit terrein is nu te klein voor (3) verenigingen. Vandaar dat Celeritas aan het verder kijken is om te verhuizen naar een ander sportpark. Met vv Hercules waren we ver om samen naar Rijswijk te gaan maar inmiddels is er door de gemeente Den Haag het e.e.a. besloten zodat zij blijven in Den Haag West.
Het bestuur van Celeritas schreef voor de zaterdagcompetitie 1 seniorenteam in en 1 jeugd elftal. Op zondag schreven wij 3 teams in. Een zondag 1 en 2 en een veteranen team.

Jeugd

Veteranen

Zondag

Seizoen 2018/2019 een nieuwe start: H.S.V Celeritas verandert zijn naam naar R.V.C. Celeritas (Rijswijkse Voetbal Club), ingegeven door de verhuizing van Den Haag naar Rijswijk en met een knipoog naar de oud-bewoner. De nieuwe locatie is een topplek, op het Sportpark Prinses Irene aan de Schaapweg in Rijswijk. De club huurt 2 velden en opstallen van Stichting STIP, de eigenaar van het sportcomplex en bouwt m.m.v. een groep oud-RVC’ers samen met de Celeritanen aan een organisatie om de club weer nieuw leven in te blazen. Met Dennis Young wordt een nieuwe hoofdtrainer aangesteld die met zijn netwerk ook een representatief elftal op de been weet te brengen, in combinatie met een natuurlijke aanwas en oud-Celeritanen die de nieuwe plannen wel zagen zitten. Tot de laatste dag werd gestreden op een plek in de nacompetitie, waarmee de club zich weer op sportieve wijze meldde. Met een 2e, 3e, 4e en zondag-VET seniorenteam plus verschillende jeugdteams (JO19, JO15, JO11, twee JO9-teams en meer dan een dozijn Mini’s) kon de club de velden al goed vullen.

Seizoen 2019/2020 was het tweede jaar op het nieuwe sportcomplex. Er werden enkele grote veranderingen doorgevoerd. Was er in het eerste jaar nog een professionele catering die de kantine bestierde, in het nieuwe jaar zou dit door de club zelf uitgevoerd worden, waardoor er met minder kosten en meer inkomsten een dubbelslag gescoord moest worden. Qua senioren stabiliseerde de club zich met 5 teams, qua jeugd schakelden we door naar de teams JO15, JO12-1, JO12-2, JO11, JO10, JO9-1, JO9-2, JO8 en een dozijn Mini’s.